ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΥΠΟΒΡΥΧΙΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

Στη σειρά των αφιερωμάτων που έχουμε καθιερώσει, παράλληλα με την στήλη “Ιστορικά“, σειρά έχει η Διοίκηση Υποβρυχίων Καταστροφών (Δ.Υ.Κ.) οι «βατραχάνθρωποι» όπως τους πρωτομάθαμε εμείς οι παλαιοί, την δεκαετία του ’50 κι εν συνεχεία ομάδα υποβρύχιων καταστροφών (ΟΥΚ), την επόμενη δεκαετία του ’60. Όπως φανταζόμαστε, ήταν χώρος κι έτσι είναι, για “σκληρούς“ σε θέληση και σωματική δύναμη άντρες.

=====================





=============

Σύντομο ιστορικό: 1953. Ένταξη Ελλάδος στο ΝΑΤΟ. Η οργάνωση του τότε Β.Ν. αλλάζει εκ βάθρων και σύμφωνα με τα Αμερικάνικα πρότυπα. Έτσι, δημιουργείται η πρώτη ομάδα αμφιβίων αναγνωρίσεων (underwater demolition teams). Σκοπός. Υποστήριξη πλοίων αποβάσεως Π.Ν. Οι πρώτες ομάδες Ελλήνων Αξ/κών-Υπαξ/κών στέλνονται στις ΗΠΑ για εκπαίδευση προκειμένου να αποτελέσουν τον πυρήνα για την εδώ οργάνωση. Από τους πρωτοπόρους ο Υποκ. Β΄Ρ/Ε Νικ. Καρτελιάς της Σχ. Ν/δων 1947.

Το 1957 αρχίζει η λειτουργία της Σχολής Υ/ΚΤ στο ΚΕ/ΚΑΝ. Πρώτος Διοικητής ο Πλοίαρχος κ. Εγκολφόπουλος.

Το 1968 μετονομάζεται σε Δ/ΟΥΚ. Μεταφέρεται στον Σκαραμαγκά (ανατολικά του ΚΕ/ΠΑΛ) και το 1969 μετονομάζεται σε Δ/ΟΥΚ-ΜΥΚ. Τον Απρίλιο του 2002 πήρε την σημερινή της ονομασία ΔΥΚ.

Στην σημερινή ΔΥΚ εντάσσονται οι ομάδες ανορθόδοξου πολέμου (ΟΑΠ), ομάδα αμφίβιων επιχειρήσεων (ΟΑΕ), ομάδα εξουδετέρωσης ναρκών (ΟΕΝ), τα σκάφη ανορθόδοξου πολέμου (ΣΑΠ), υποβρύχια οχήματα (ΥΠΟΧ), η Σχολή υποβρυχίων καταστροφών (ΣΥΚ) και η βάση υποβρυχίων καταστροφών (ΒΥΚ). Ο σκοπός της ΔΥΚ είναι σαφής. Προετοιμασία του προσωπικού για τις πλέον σκληρές κι επικίνδυνες αποστολές ανορθόδοξου πολέμου, αλλά και για περίοδο ειρήνης και αποστολές κοινωνικού χαρακτήρα.

==============





=============

Σε περίοδο ειρήνης: επιτήρηση-ασφάλεια ακτών, θαλασσίων συνόρων. Έρευνα-σύλληψη λαθρομεταναστών. Εκτέλεση νηοψιών, ασφάλεια πολεμικών πλοίων στο εξωτερικό, σε ευαίσθητες ναυτικές περιοχές-εγκαταστάσεις σε περιόδους κρίσεων, ναρκοθηρεία, ναρκαλιεία κ.α.

   

Σε αποστολές κοινωνικού χαρακτήρα: Επιδείξεις στη διάρκεια της Ν. Εβδομάδας. Ασφάλεια ναυταθλητικών αγώνων, ανεύρεση αγνοουμένων, διάσωση πνιγμένων, ασφάλεια εμπορικών πλοίων, ασφάλεια VIP, συνδρομή σε θεομηνίες, συνδρομή σε ενάλιες έρευνες αρχαιολόγων κ.α.

================





================   

Εκπαίδευση: όπως σε κάθε χώρο μάθησης η εκπαίδευση αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο, προκειμένου το κάθε μαθητευόμενο στέλεχος να έχει το προσδοκώμενο ή αιτούμενο αποτέλεσμα στην αποστολή του. Στον παρόντα όμως χώρο, εκπαίδευση δεν σημαίνει απλά απόδοση, αλλά μάθηση για ένα συνεχή κι ανελέητο αγώνα επιβίωσης μέσα από την οποία θα έρθει και η επιτυχία της αποστολής. Εδώ η εκπαίδευση πέρα των θεωρητικών μαθημάτων, στην πράξη είναι από τις πιο σκληρές στο είδος τους. Γι’ αυτό για να θεωρηθείς ολοκληρωμένο μέλος της ομάδας οφείλεις να ανταποκριθείς με επιτυχία σε πολλές επιχειρησιακές σχολές εξειδικεύσεως πέρα της βασικής για τις Υ/ΚΤ. 

Αυτές είναι: Σχολείο Αυτοδυτών (ικανότητα κατάδυσης μέχρι βάθους 20 μ. για υποστήριξη πλοίων επιφανείας κι υπηρεσιών Π.Ν.), Δυτών, Αυτοδυτών καταδυτικής ιατρικής (ικανότητα κατάδυσης μέχρι βάθους 20 μ. για παροχή ιατρικής υποστήριξης στις καταδυτικές επιχειρήσεις), χειριστών ΥΠ.ΟΧ, χειριστών σκαφών ανορθόδοξου πολέμου (ΣΑΠ), αγημάτων ασφαλείας, εξειδικεύσεως εξουδετερωτού (ικανότητα αναγνώρισης, προσέγγυσης, εξουδετέρωσης και καταστροφής πυρομαχικών κι εκρηκτικών μηχανισμών).

========================





==============

Το σχολείο Υ/ΚΤ αναμφισβήτητα πρέπει να θεωρείται το σπουδαιότερο. Σκοπός του είναι η απόκτηση γενικών και ειδικών γνώσεων πριν την ένταξη στην ομάδα Υ/ΚΤ. Η εκπαίδευση διαρκεί 24 βδομάδες και διαιρείται σε 3 φάσεις. Στην 1η φάση δοκιμάζεται η αντοχή σε ψυχική και σωματική κόπωση και η ενδυνάμωση μυϊκής δύναμης με εξειδικευμένες ασκήσεις. Είναι η καθοριστική φάση επιλογής των μελλοντικών στελεχών της ΔΥΚ. 

Από τα πλέον χαρακτηριστικά της επίπονης εκπαίδευσης στην 1η φάση είναι η λεγόμενη “διαβολοβδομάδα“. Κατά την 6η εβδομάδα της εκπαίδευσης ο εκπαιδευόμενος θα πρέπει αν παραμείνει άυπνος από Κυριακή βράδυ έως την Παρασκευή το μεσημέρι, καταπονούμενος συνεχώς με ασκήσεις, βρεγμένος και ότι άλλο μπορεί να τον κρατήσει σε εγρήγορση. Ο κύκλος αυτός κλείνει με μία….έκθεση ιδεών πριν ακουστεί το «τους ζυγούς λύσατε».

====================


 

===============

Στην 2η φάση ακολουθούν οι ασκήσεις για τις καταδύσεις με όλου του τύπου των προσφερομένων καταδυτικών συσκευών μέχρι βάθους 50 μέτρων (συσκευές ανοικτού κυκλώματος οξυγόνου-αυτές που βγάζουν φυσαλίδες-, κλειστού κυκλώματος, όπου ο εκπνεόμενος αέρας παραμένει στη συσκευή). Παράλληλα με τις καταδύσεις συνεχίζονται όλες οι ασκήσεις εδάφους μειουμένων των αρχικών ορίων (standards).

===================





============

Στην 3η φάση και σημαντικότερη, διδάσκεται ο ανορθόδοξος πόλεμος. Εκεί το εκπαιδευόμενο στέλεχος μαθαίνει την διαχείριση- χρήση-τοποθέτηση και έναυση (πυροδότηση) εκρηκτικών υλών στη ξηρά και κυρίως υποβρυχίως. Ο καθένας αντιλαμβάνεται το δύσκολο του εγχειρήματος, ιδίως όταν βρίσκεται έξω από τον φυσικό του χώρο. Στη φάση αυτή η εκπαίδευση προβλέπει την εκμάθηση πολεμικών τεχνών, χρήση κατεχόμενου φορητού οπλισμού, δολιοφθορές, κινήσεις και τρόποι δράσεως ομάδων ανορθόδοξου πολέμου, μέθοδοι επιβιώσεως, μαθήματα τοπογραφίας, υδρογραφίας, ακτογραφίας για αποβάσεις, ενώ παράλληλα συνεχίζονται και οι ασκήσεις σε ξηρά και θάλασσα με μειούμενα συγχρόνως τα όρια.

=================





===============

Η επιλογή στελεχών γίνεται μέσα από εθελοντική υποψηφιότητες προσωπικού που ανήκει στο Π.Ν. ή σε άλλους κλάδους των ΕΔ και Σ.Α. Αυτοί είναι μόνιμοι Αξ/κοί, Υπαξ/κοί. ΕΜΘ και εθελοντές πενταετούς υποχρέωσης (ΕΠΥ) και επαγγελματίες οπλίτες (ΕΠ.ΟΠ), ανεξαρτήτως ειδικότητας και οι οποίοι δεν έχουν υπερβεί το 28 έτος την περίοδο που θα γίνουν οι εξετάσεις και δοκιμασίες επιλογής. Επίσης, οπλίτες βραχείας ανακατάταξης (Ο.Β.Α.) και στρατιωτικό προσωπικό άλλων κλάδων των Ε.Δ. ή ξένων κρατών ή προσωπικό Σ.Α.

==================





================

Οι προς επιλογήν υποψήφιοι διέρχονται κατάλληλες υγειονομικές εξετάσεις από την ΑΝΥΕ. Η υπηρεσία για τα σχολεία εξειδικεύσεως παρέχει θεσμοθετημένα, τυποποιημένα πτυχία με επίσημη αναγνώριση και ανάλογα με τα χρόνια υπηρεσίας.

================





=================

Με το πέρας της βασικής εκπαίδευσης Υ/ΚΤ και επιχειρησιακών σχολείων είναι απαραίτητη η φοίτηση στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (Ασπρόπυργος) διάρκειας περίπου ενός μήνα. Η διάρκεια ενεργούς δράσης είναι σε συνάρτηση με τον χρόνο παραγωγικής προσφοράς του στελέχους. Πάντως μέχρι το 58 έτος γίνεται συντήρηση ικανότητας. Λόγω δε της επικινδυνότητας των παρεχομένων υπηρεσιών, το στέλεχος δικαιούται τα ειδικά επιδόματα που προβλέπονται από τον κανονισμό.

=================

Αυτά εν συντομία για μία υπηρεσία που από την στιγμή της ένταξης μέχρι την αποχώρηση είσαι “αγκαλιά“ με τον κίνδυνο. Γι’ αυτό τυγχάνουν της αναγνώρισης και θαυμασμού των άλλων υπηρεσιών του Π.Ν. αλλά και του ελληνικού κοινού γενικά. Το αξίζουν.

====================





===================

Πριν παραθέσουμε τον πίνακα με τους διατελέσαντες Διοικητές ΔΥΚ από το 1956 κι εντεύθεν, οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον Διοικητή ΔΥΚ Πλοίαρχο Αθ. Σκάρλο ΠΝ, και τον Επιστολέα ΔΥΚ Πλωτάρχη Εμ. Παπαγρηγοράκη ΠΝ για την συνεργασία και παροχή του ιστορικού υλικού και φωτογραφιών.

Διατελέσαντες Διοικητές Δ.Υ.Κ.

ΒΑΘΜΟΣ	ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ	ΠΑΡΑΛΑΒΗ	ΠΑΡΑΔΟΣΗ
ΠΧΟΣ (Μ)	Κ.ΕΓΚΟΛΦΟΠΟΥΛΟΣ	30/11/1956	4/1/1958
ΠΧΟΣ (Μ)	Ι.ΘΕΟΦΑΝΙΔΗΣ	4/1/1958	9/1/1958
ΠΧΟΣ (Μ)	Γ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ	9/1/1958	7/1/1959
ΑΝΤΧΟΣ(Μ)	Α.ΧΡΥΣΑΝΘΗΣ	7/1/1959	1/4/1959
ΠΧΗΣ (Μ)	Σ.ΖΟΥΛΙΑΣ	1/4/1959	12/11/1959
ΠΧΟΣ (Μ)	Δ.ΣΟΥΤΣΟΣ	12/11/1959	15/2/1960
ΠΧΗΣ (Μ)	Π.ΜΑΡΙΝΟΣ	15/2/1950	30/3/1960
ΑΝΤΧΟΣ (Μ)	Γ.ΠΕΤΜΕΖΑΣ	30/3/1960	11/10/1961
ΑΝΤΧΟΣ (Μ)	Γ.ΔΡΟΣΙΝΟΣ	11/10/1961	9/12/1961
ΠΧΟΣ (Μ)	Θ.ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΣ	9/12/1961	15/1/1962
ΑΝΤΧΟΣ (Μ)	Ν.ΔΕΛΑΓΡΑΜΜΑΤΊΚΑΣ	15/1/1962	20/4/1963
ΑΝΤΧΟΣ (Μ)	Θ.ΛΥΜΠΕΡΑΚΗΣ	20/4/1963	20/2/1964
ΠΧΟΣ (Μ)	Π.ΦΑΛΙΔΑΚΗΣ	20/2/1964	3/4/1965
ΠΧΟΣ(Μ)	Α.ΠΑΛΛΑΣ	3/4/1965	15/9/1966
ΠΧΟΣ (Μ)	Κ.ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΣ	15/9/1966	3/1/1968
ΑΝΤΧΟΣ (Μ)	Γ.ΣΤΕΦΑΝΑΔΗΣ	3/1/1968	17/7/1968
ΠΧΟΣ (Μ)	Γ.ΠΕΤΜΕΖΑΣ	17/7/1968	30/12/1968
ΠΧΟΣ (Μ)	Κ.ΚΟΥΜΑΝΑΚΟΣ	30/12/1968	19/8/1970
ΠΧΟΣ (Μ)	Ι.ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ	19/8/1970	16/9/1971
ΠΧΟΣ(Μ)	Μ.ΠΟΥΛΙΔΗΣ	16/9/1971	30/10/1973
ΠΧΟΣ(Μ)	Ε.ΔΡΟΜΑΖΟΣ	30/10/1973	19/8/1974
ΠΧΟΣ(Μ)	Α.ΠΑΠΑΔΟΓΚΟΝΑΣ	19/8/1974	16/10/1974
ΑΝΤΧΟΣ (Μ)	Π.ΠΑΠΑΔΑΚΟΣ	16/10/1974	12/1/1976
ΑΝΤΧΟΣ (Μ)	Ε.ΠΑΠΑΓΡΗΓΟΡΑΚΗΣ	12/1/1976	19/6/1980
ΑΝΤΧΟΣ	Ε.ΠΑΤΕΡΑΚΗΣ ΠΝ	19/6/1980	23/7/1980
ΠΧΗΣ	Σ.ΓΟΥΛΕΑΣ ΠΝ	23/7/1980	11/4/1982
ΑΝΤΧΟΣ	Σ.ΓΟΥΛΕΑΣ ΠΝ	11/4/1982	5/7/1984
ΑΝΤΧΟΣ	Κ.ΣΚΡΕΠΕΤΟΣ ΠΝ	5/7/1984	29/8/1984
ΑΝΤΧΟΣ	Α.ΔΟΥΜΟΥΡΑΣ ΠΝ	29/8/1984	17/6/1985
ΑΝΤΧΟΣ	Κ.ΣΚΡΕΠΕΤΟΣ ΠΝ	17/6/1985	31/10/1986
ΑΝΤΧΟΣ	Ι.Ι ΘΕΟΦΑΝΙΔΗΣ ΠΝ	31/10/1986	27/7/1987
ΥΠΧΟΣ	Σ.ΣΤΑΘΗΣ ΠΝ	27/7/1987	11/8/1987
ΠΧΗΣ	Α.ΞΕΝΟΣ-ΚΟΚΟΛΕΤΣΗΣ ΠΝ	11/8/1987	13/6/1988
ΥΠΧΟΣ	Σ.ΣΤΑΘΗΣ ΠΝ	13/6/1988	31/8/1988
ΠΧΟΣ	Α.ΔΟΥΜΟΥΡΑΣ ΠΝ	31/8/1988	28/8/1989
ΠΧΟΣ	Ε.ΒΛΑΣΗΣ ΠΝ	28/8/1989	5/3/1990
ΠΧΟΣ	Ι.Ι ΘΕΟΦΑΝΙΔΗΣ ΠΝ	5/3/1990	1/7/1992
ΠΧΟΣ	Μ.ΙΣΜΑΗΛΑΚΟΣ ΠΝ	1/7/1992	28/4/1994
ΠΧΟΣ	Δ.ΚΑΝΝΕΛΑΚΗΣ ΠΝ	28/4/1994	5/9/1994
ΠΧΟΣ	Ι.Ι ΘΕΟΦΑΝΙΔΗΣ ΠΝ	5/9/1994	3/4/1995
ΠΧΟΣ	Κ.ΞΥΤΣΑΣ ΠΝ	3/4/1995	10/1/1996
ΠΧΗΣ	Σ.ΣΤΑΘΗΣ ΠΝ	10/1/1996	30/10/1997
ΠΧΗΣ	Ν.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΠΝ	30/10/1997	30/10/1998
ΑΝΤΧΟΣ	Ε.ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ ΠΝ	30/10/1998	11/6/2001
ΠΧΟΣ	Λ.ΣΟΦΡΑΣ Π Ν	11/6/2001	3/4/2002
ΑΝΤΧΟΣ	Ε.ΛΑΖΑΡΙΔΗΣ ΠΝ	3/4/2002	25/8/2003
ΑΝΤΧΟΣ	Π.ΚΟΛΟΝΤΟΥΡΟΣ ΠΝ	25/8/2003	10/8/2006
ΠΧΗΣ	Θ.ΜΟΥΣΗΣ ΠΝ	10/S/2006	15/9/2006
ΑΝΤΧΟΣ	Ι.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΝ	15/9/2006	3/3/2008
ΠΧΟΣ	Ι.ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΝ	4/3/2008	25/7/2008
ΑΝΤΧΟΣ	Α.ΣΚΑΡΛΟΣ ΠΝ	25/7/2008

Πηγή: Τα Νέα της ΣΜΥΝ

Λιβύη - Ανάπτυξη χερσαίων ειδικών δυνάμεων προτείνει η Γαλλία

«Αν δεν μπουν οι κομάντος, η επιχείρηση του ΝΑΤΟ θα βαλτώσει»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  19/04/2011, 08:50

Παρίσι 

Την ανάγκη να αναπτυχθούν χερσαίες ειδικές δυνάμεις στη Λιβύη προς ενίσχυση των αεροπορικών βομβαρδισμών τονίζει Γάλλος αξιωματούχος, προειδοποιώντας ότι αν δεν μπουν οι κομάντος, η επιχείρηση του ΝΑΤΟ θα βαλτώσει.

Την ίδια ώρα η κατάσταση στηξ Μιζουράτα είναι τραγική με το ΝΑΤΟ να κατηγορεί τους πιστούς στον Καντάφι ότι κρύβονται σε κτίρια και πυροβολούν αδιακρίτως εναντίον αμάχων.

Η Μιζουράτα η τρίτη σε μέγεθος πόλη της χώρας, τελεί εδώ και επτά εβδομάδες υπό ασφυκτικό κλοιό από τις δυνάμεις του Καντάφι.

Κατά τη διάρκεια αυτής της πολιορκίας εκατοντάδες έχουν χάσει τη ζωή τους από τους αδιάκριτους βομβαρδισμούς αλλά και τις μάχες, ενώ όσοι καταφέρνουν να εγκαταλείψουν την πόλη περιγράφουν τραγικές συνθήκες διαβίωσης, που έχουν οδηγήσει σε κατάσταση απελπισίας τους εγκλωβισμένους αμάχους.

«Οι δυνάμεις που παραμένουν πιστές στο καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι, έχουν ακροβολίσει ελεύθερους σκοπευτές στις στέγες από τα ιερά τεμένη της πόλης, βρίσκουν καταφύγιο σε νοσοκομεία, κρύβουν εξοπλισμένα στρατιωτικά οχήματα σε σχολεία και εκτός αυτού δεν φορούν τις στολές τους ώστε να μην μπορούν να γίνουν αντιληπτοί» αποκάλυψε ο υποστράτηγος Τσαρλς Μπουσάρντ στο Καναδικό Δίκτυο Ενημέρωσης.

Ο Μπουσάρντ, ο οποίος είναι καναδικής καταγωγής χαρακτήρισε την τακτική, που ακολουθεί στις στρατιωτικές επιχειρήσεις ο Καντάφι, ως «δόλια» και «ανήθικη» και εξέφρασε την έντονη ανησυχία του για τις ανθρωπιστικές συνθήκες που επικρατούν στη Μιζουράτα.

Πηγή: Το Βήμα

Χερσαίες επιχειρήσεις στη Λιβύη επιθυμεί η Γαλλία

Την ανάγκη αποστολής Γάλλων κομάντος στη Λιβύη για καλύτερο συντονισμό των αεροπορικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ εξέφρασε ο επικεφαλής της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Γαλλίας, Άξελ Πονιατόφσκι, εκτιμώντας παράλληλα πως σε αντίθετη περίπτωση οι Νατοϊκές επιδρομές δεν πρόκειται να φέρουν αποτελέσματα. 

 

 Οι δηλώσεις του Γάλλου αξιωματούχου, έγιναν την ώρα που οι δυνάμεις των ανταρτών κατάφεραν να ανακτήσουν τα χαμένα εδάφη από τις κανταφικές δυνάμεις στη Μισράτα.

Ωστόσο οι κυβερνητικές δυνάμεις συνεχίζουν να πιέζουν με συνεχή σφυροκοπήματα τους αντικυβερνητικούς στην Αζνταμπίγια.

"Η εφαρμογή του ψηφίσματος 1973 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, αποδείχθηκε ανεπαρκές στο εντοπίζει στόχους που είναι κινούμενοι και δύσκολο να εντοπιστούν" τόνισε ο Πονιατόφσκι.

Επισήμανε δε, ότι οι πιλότοι του ΝΑΤΟ βρίσκουν εξαιρετικά δύσκολο να ξεχωρίσουν από αέρος τις κανταφικές δυνάμεις από αυτές των ανταρτών.

"Χωρίς πληροφορίες από το πεδίο των μαχών τα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ είναι τυφλά και αυξάνεται ο κίνδυνος να εμπλακούν σε φίλια πυρά" είπε ο ίδιος.

Σημειώνεται ότι αυτοκινητοπομπές των ανταρτών χτυπήθηκαν από λάθος των Νατοίκών δυνάμεων τουλάχιστον δύο φορές.

Ο Γάλλος αξιωματούχος υποστήριξε επίσης ότι οι ειδικές δυνάμεις, σε περίπτωση που αναπτυχθούν στο έδαφος της Λιβύης, θα έχουν περιορισμένο ρόλο στο να καθοδηγούν τα Νατοϊκά αεροσκάφη προκειμένου να χτυπούν εχθρικούς στόχους και σε καμία περίπτωση ο ρόλος του δεν θα αντιβαίνει όσα ορίζει το ψήφισμα του ΟΗΕ.

Επιπλέον ο επικεφαλής των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ στη Λιβύη,ο υποστράτηγος Τσαρλς Μπουσάρντ, κατηγόρησε με δηλώσεις του τη Δευτέρα σε καναδικό τηλεοπτικό δίκτυο, τις δυνάμεις που παραμένουν πιστές στον Μουαμάρ Καντάφι, ότι κρύβονται σε νοσοκομεία και πυροβολούν εναντίον των πολιτών από τις στέγες των τζαμιών, στην πόλη της Μισράτα, που παραμένει υπό τον έλεγχο των ανταρτών, παρά τις σφοδρές επιθέσεις του στρατού της Λιβύης.

"Οι δυνάμεις που παραμένουν πιστές στο καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι, έχουν ακροβολίσει ελεύθερους σκοπευτές στις στέγες από τα ιερά τεμένη της πόλης, βρίσκουν καταφύγιο σε νοσοκομεία, κρύβουν εξοπλισμένα στρατιωτικά οχήματα σε σχολεία και εκτός αυτού δεν φορούν τις στολές τους ώστε να μην μπορούν να γίνουν αντιληπτοί ", αποκάλυψε ο υποστράτηγος Τσαρλς Μπουσάρντ στο Καναδικό Δίκτυο Ενημέρωσης.

Ωστόσο τόνισε ότι αν δεν είχε παρέμβει το ΝΑΤΟ τα θύματα σήμερα θα ήταν χιλιάδες.

Την ίδια ώρα ο Διεθνής Οργανισμός για τη Μετανάστευση, χαρακτήρισε την κατάσταση στη Μισράτα ως πολύ επικίνδυνη για τον άμαχο πληθυσμό, λέγοντας πως χιλιάδες άνθρωποι προσπαθούν να εγκαταλείψουν την περιοχή.

"Θέλουμε να φυγαδεύσουμε όσον το δυνατό περισσότερους κατοίκους μπορούμε" δήλωσε ο επικεφαλής της επιχείρησης για την εκκένωση Τζέρεμι Χασλάμ. Ήδη η Βρετανία υποσχέθηκε να στηρίξει οικονομικά την επιχείρηση απομάκρυνσης 5.000 ανθρώπων από τη Μισράτα.

Από την πλευρά της η Βάλερι Άμος συντονίστρια της διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ στη Λιβύη, ανέφερε ότι έπειτα από συνομιλίες με το καθεστώς του Καντάφι έλαβε διαβεβαιώσεις ότι θα επιτραπεί στα Ηνωμένα Έθνη να εγκαθιδρύσουν μια βάση για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη χώρα. Επίσης η ίδια κάλεσε τις κυβερνητικές δυνάμεις να προχωρήσουν σε κατάπαυση του πυρός.

 

Πηγή

Μισθοφόροι των ειδικών δυνάμεων της Λευκορωσίας στη Λιβύη

Στο πλευρό του Μουαμάρ Καντάφι βρίσκονται εκατοντάδες Λευκορώσοι μισθοφόροι, υποστηρίζει δημοσίευμα της ρωσικής εφημερίδας «Κομσομόλσκαγια Πράβντα».

Οι συγκεκριμένοι στρατιώτες που βοηθούν το λιβυκό καθεστώς να αντιμετωπίσει τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ είναι στην πλειοψηφία τους πρώην μέλη της 334ης μονάδας των ειδικών δυνάμεων της Λευκορωσίας.

Σύμφωνα με την εφημερίδα, έχουν συνάψει ατομικά συμβόλαια και πληρώνονται από το καθεστώς του Καντάφι.

Ανάμεσά τους υπάρχουν άνδρες αρμόδιοι για τη λειτουργία στρατιωτικού εξοπλισμού, σύμβουλοι και εκπαιδευτές καθώς και εκπρόσωπος των υπηρεσιών πληροφοριών του στρατού της Λευκορωσίας. Μεγάλο μέρος του λιβυκού οπλοστασίου είναι ρωσικής και σοβιετικής κατασκευής και οι Λευκορώσοι γνωρίζουν άριστα το χειρισμό του.

Η εφημερίδα επικοινώνησε τηλεφωνικά με έναν μισθοφόρο, ο οποίος είπε ότι ο μισθός του ανέρχεται στα 3.000 δολάρια το μήνα και επιβεβαίωσε ότι στη Λιβύη υπάρχουν πολλές εκατοντάδες Λευκορώσοι στρατιωτικοί. Δήλωσε ότι ο ρόλος τους είναι υποστηρικτικός στη γραμμή του μετώπου και δεν συμμετέχουν οι ίδιοι στις μάχες.

Κάποιοι από αυτούς είχαν πολεμήσει στο Αφγανιστάν κατά τη σοβιετική εποχή ή ανήκαν στις ειδικές δυνάμεις.

Πηγή

The man who steals ships from pirates

By Daily Mail Reporter

Last updated at 1:07 PM on 18th April 2011



His day job could read like the plot line of a Hollywood action blockbuster.

But for Max Hardberger and his team, working in dangerous conditions are simply part of the daily grind.

The 62-year-old, from New Orleans, Louisiana, is the only man in the world who steals ships... from pirates.



Max Hardberger, pictured during a training exercise in 2008, steals ships back from pirates. Since his first in 1987 he has repossessed around 15 tankers


He has been carrying out 'vessel extractions', earning him the title of repo man of the seas, for more than 20 years.


Since his first job in 1987, Mr Hardberger has repossessed 'around 15' huge tankers from pirates around the world.

His job has taken him to war-torn jungles in South America and seem him come up against everyone from Russian mobsters to real-life pirates of the Caribbean.

Big shipping companies pay Mr Hardberger vast sums to get their £17-£20million vessels back from some of the most dangerous places on the planet.



Hard man: Mr Hardberger, 62, is backed up by an elite team of former soldiers

And so far, he has achieved it without killing a single pirate.

Armed often with just a smile, Mr Hardberger and his team of former special forces soldiers and SWAT team members are on standby at all times to go to work.

When he's not patrolling the seas, he has also worked as a lawyer, pilot, journalist, history teacher and even a drummer in a blues band.
'I once fooled a couple of guards into thinking the ship was sinking and they gladly got off. Once they got off, off we went with the ship.'

His latest mission is to tackle the heavily armed pirates of Somalia - the same men responsible for shooting four Americans dead on a yacht last month and for the kidnap of British couple Paul and Rachel Chandler for more than a year.

Speaking from his home - a boat on a bayou near New Orleans - Mr Hardberger said he is not phased by taking on anyone.

He said: 'We are looking at the situation in Somalia right now, since the deaths of the four Americans. There is a strong possibility we will go out there in the next couple of weeks.



Action man: Max Hardberger pictured near the Bahamas a week before Christmas 1987, the year he repossessed his first ship

'It would work by boarding the pirate ships and taking control one man at a time, if there are hostages we have stun grenades, if there aren't we have frag grenades.

'We are not looking to kill anyone and if we catch a pirate they have the option right there to go free, so long as they have a boat of their own or don't mind swimming to shore.


Paul and Rachel Chandler were held captive by a Somali pirate gang for 13 months

'My team is ex-special forces and SWAT, they have to be men that have seen live-fire and most of them are veterans of Iraq and Afghanistan.'

When a company loses a ship they call Mr Hardberger to get it back so they can avoid a huge ransom from the pirates.

He said he often uses his mind rather than force to get control of the boats.

He said: 'The closest I guess I ever felt to danger was when a 10,000-ton freighter I had extracted in Haiti ran aground.


'There had been a revolution at the time against what the people saw was bad government by the lighter skinned creole people.

'I knew as a white man, chances are I would be killed if I made it back to shore and tried to get across the island, but I knew I was in trouble if I stayed with the ship.


'People don't go swimming at night around Haiti because of the sharks.

'Then as I was just about to jump over the guard rail and into the sea and start swimming - the boat moved and we were away.'


Mr Hardberger is also a qualified lawyer and claims his legal knowledge helps when it comes to the meticulous planning involved in operations.




Piracy has become a massive problem off the coast of Somalia, targeting targeting tankers and yachts, such as the Tanit

He said: 'The shipping business can be worse than the Wild West, the normal rule of law just doesn't apply in some places and it takes a long time for things to change.


'There are lots of things you can do to get a boat back, you can bribe guards pretty easily.


'I'll use anything I can, short of violence. If there's a single guard on board, I'll trick him.


'I once fooled a couple of guards into thinking the ship was sinking and they gladly got off. Once they got off, off we went with the ship.'


Mr Hardberger's book, Seized: A Sea Captain's Adventures, is out now priced at £9.99.






Scott and Jean Adam, left, owners of the the Quest, along with Phyllis Macay and Bob Riggle were shot dead by pirates who hijacked their boat in February. The U.S. Navy had been in negotiations with their captors

Combat Lessons

Notes On Training

From Combat Lessons Volume Three

July 3, 1944

Note: At full strength per the Army’s Table of Organization and Equipment (TO&E), a World War II U.S. Army infantry company consisted of three rifle platoons and one heavy weapons platoon. The company commander was a Captain in rank. A platoon consisted of three squads plus a small headquarters team. The platoon leader was a Lieutenant. Rifle squads consisted of 12 men each, lead by buck sergeant.

How I Would Train a Company Now" by Captain Robert C. Gates, Infantry, ITALY: 

“If I had to train a rifle company again, I would stress the following: 

Basic discipline, by which I mean smart saluting, alertness of bearing, cleanliness and neatness of person, clothing, and equipment — shoes shined, hair cut, etc. Get perfection in this early, as it is the basis of much later training. 

Combat firing on a course which included a lot of surprise targets. Proper distribution of small arms fire over a suspected target area is very important. 

Use of the rifle sling, particularly in combat firing. Most men fail to use it even when in a defensive or other situation where its use is perfectly practicable. Practice until the use of the sling is so natural that a man must consciously decide not to use it when the situation is such that its use is inappropriate. 

Sniper training for the upper 20 percent qualified in marksmanship in each rifle platoon. Organize at least two 3-man sniper teams in each platoon. Allowing for casualties and sickness, you could count on having about two 2 man teams in each platoon in combat. A sniper’s rifle and a pair of binoculars per team are essential. 

BAR training to be given to every man in the squad until he has a thorough knowledge of the weapon. It is one of our more effective weapons but must be in the hands of a trained man to be really valuable. A BAR man in one of our companies got twenty Germans ‘for sure’ in one hour during one of their counterattacks; this was one-half the casualties his platoon inflicted. 

Scouting and patrolling need plenty of emphasis. My company landed in Sicily with about 7 noncommissioned officers and 25 privates efficient in this. As a result, they were worked to death. There numbers became reduced and the replacements that we received knew little about the subject. Therefore, our patrolling grew progressively weaker as the campaign went on. This training should include passage of minefields, compass work and map reading, and patrolling against actual enemy groups. 

Terrain appreciation, to teach the men advantages and disadvantages of terrain features. Teach them to visualize how the ground on which you are located looks from the enemy’s viewpoint, i. e., what he can see and what he can’t see; where you can take positions unobserved, etc. 

Camouflage and camouflage discipline, particularly the discipline. Pound into the men the necessity of not making trails, not moving around when the enemy can observe your position, and similar matters, until each man always thinks about it. 

Organization of the squad chain of leadership to the point where if only two men are left in the squad they will know automatically which one is the leader. Keep the squad organized this way regardless of casualties and consequent replacements. 

    

The weapons platoon should be worked into the company team to a point where the company commander habitually uses it to its utmost capacity. Too often, the 81mm mortars and the artillery are called on to accomplish work that could be handled by the weapons platoon. 

Living in the field under adverse circumstances should be taught. This means that the men should know how to cope with cold, rain, snow, mud, and ice, when they are on the front line for many days. The men should know how to put a shelter half over a foxhole or slit trench, leaving a small hole through which to observe and to fire. They should know that they must remove the shelter half and re-camouflage the trench or hole whenever the weather clears. They should also be trained to remove their shoes and socks each day and massage their feet. Such training will really pay dividends. 

Messenger Service. 

Messengers should receive specialized training in scouting and patrolling, make them practice and practice until they can repeat a simple verbal message exactly as it was given to them. Do not permit them the slightest deviation from the wording of the message. Also these men should receive intelligence training, as frequently they have opportunities to see and report things of value to the commander. All messengers in my regiment have been sent to an intelligence school and it has helped. 

In selecting noncommissioned officers, I am convinced that steadiness is the first asset, resourcefulness is the second, and intellect only third.”

Πηγή

The West has its own good and bad terrorists

13.04.2011

Iranian Foreign Ministry demanded the European Union should stop supporting the terrorists who conduct subversive activities against the Islamic Republic. Ramin Mehmanparast, an official spokesman for Iran's Foreign Ministry, stated that the EU must stop giving shelter to terrorist organizations such as Mujahedin-e Khalq Organization (or MEK).

The statement from the ministry was made after the Iranian army attacked a camp of Mujaheddins in Iraq on April 8. Up to 34 people were killed in the battle.

Western and Iraqi media outlets represented that as a manifestation of Iran's aggression. Iran reproaches them for supporting the terrorists that had killed over 12,000 people. In the West, they believe that it is Iran that supervises the activities of Shiite terrorist groups such as Hezbollah.

Rajab Safarov, the director of the Center for the Research of Modern Iran, shared his views with Pravda.Ru about the relations between the West and the Islamic Republic.

"Mujahedin-e Khalq Iran (the People's Opposition of Iran) is the most reactionary, active and bellicose groups. The group periodically conducts terrorist acts against the Islamic Republic. As a matter of fact, it is the USA and the EU that use the group for their political purposes to destabilize Iran. The West hopes that the group will become a tool to tame Iran. As for Mujaheddins, they have been cooperating with the West actively for over 20 years already. They used to have their one and only strongman - Saddam Hussein, Iran's sworn enemy. He could use them in his own interests whenever he wanted to."However, despite the financial and political support of the West, the group enjoys very insignificant authority among the Iranians themselves. It relies on marginals, criminals, Iranian emigrants and Arab mercenaries. During the eight-year war between Iran and Iraq from 1980 to 1988, the group was openly waging war against its own people. The Iranians will never forget this; most of the people treat the Mujaheddins as traitors.

"After the toppling of Saddam Hussein, they became fully subordinated to the West and puppet Arab regimes. The EU and the USA fund the activities of Mujaheddins, and they are not trying to hide it.

"It's curious that the West continues to accuse Iran of interfering in Iraqi affairs. The West does its best to make Teheran react adequately to the threats from Iraq. The Iranian army is forced to conduct regular raids of the Iraqi territory to destroy those terrorists for the sake of the national security. The West only expresses concerns at this point.

"The sitting Iraqi authorities promise Iran to liquidate the camps of Mujahedin, but they are not doing anything for it. Instead, they claim that there are too many of them in Iraq, that they have families and that they would avenge in case the authorities put pressure on them. That is a lie, of course. Mujaheddins still enjoy the support of the West.

"The EU legalized those terrorists in 2009 as it removed them from the list of terrorist organizations. Still, European leaders claim that Iran supports terrorism. This is a blatant example of double standards. If Teheran is doing something, the West sees that as terrorism. If Mujaheddins are attacking Iran - that is not terrorism. This is a typical example of how Western democracy works," the specialist told Pravda.Ru

As for Mujaheddins, they are not just a group of gunmen. In addition to the National Liberation Army of Iran, there are also political structures responsible for the ties with the West. The political wing of the organization is headquartered in Paris. The shadow parliament is also located in the French capital. The parliament consists of 570 members representing various Iranian parties and factions including members of the Communist Party of Iran, the People's Party (Tudeh), Fedayeen-e-Khalk and Howeyyat. MEK is also represented in the USA, Germany, Italy and Canada.

The leaders of the organization are Massoud and Maryam Rajavi, who live between Washington, Paris and Baghdad. They have over 4,500 gunmen under control, most of them are situated in Iraq.

The organization appeared at the end of the 1960s. It was founded by students - sons and daughters of Iranian vendors who were protesting against the Western influence during the shah's rule.

The ideology of the organization evolved into the anti-Western blend of Marxism and Islamism. The organization became a terrorist group very quickly. The group was struggling against the rule of the shah and his American masters.

During the 1970s, Iranian Mujaheddins killed several American servicemen and civilians that were helping the shah. In 1979, they took part in the attack against the US Embassy in Teheran.

No one denies the existence of pro-Iranian groups such as Hezbollah. As for Iran, the position of this country looks more honest than that of the West. Unlike Western countries, Iran is not trying to conceal anything under the guise of democracy. As for the West, it seems that Western countries have good and bad terrorists.

 

Sergei Balmasov

 

Πηγή: Pravda.ru

New Cornershot 40 can launch grenades too

27 January 2005: Isreali company Corner Shot has developed a new model of its high-tech weapon system that can shoot around corners - a 40mm Projectile Launcher. Designed specifically for urban combat situations, the cornershot system provides the ability to observe, acquire and engage targets from around a corner. The new Corner Shot 40 can utilise a variety of 40 mm calibre special-purpose projectiles, such as high-explosive grenades, smoke grenades, illumination grenades, less or non-lethal fragmentation projectiles, tear gas and OC (irritant) projectiles.

The Corner Shot 40 weapon system enables security forces to remain behind cover whilst engaging targets. The Corner Shot 40 system includes a small, high-resolution video camera and monitor, through which the operator can view targets located "around the corner" in real time. The video camera enables the operator to scan the area "around the corner" or "in the next building" prior to pinpointing and engaging the targets therein. Alternately, the video image may be transmitted to other elements or up linked to a rear area command post or central command.

The Corner Shot 40 system enables the operator to view the targets and aim the launcher using the LCD monitor mounted in the rear section of the system. We have incorporated many new innovations to this device.

The new Corner Shot 40 can utilise a variety of 40 mm calibre special-purpose projectiles, such as high-explosive grenades, smoke grenades, illumination grenades (with parachute), less/non-lethal fragmentation projectiles, tear gas and OC (irritant) projectiles.

All of these munitions may be launched from the left to the right, inside buildings and between buildings, door steps and through door openings, up or down from roof tops in a safe and simple and highly accurate manner. At the same time, the operator can effectively observe and cover a high-risk area without exposing himself to enemy fire.

Urban combat operations, especially inside buildings and blocks of buildings, is the single most significant characteristic of urban warfare that sets it apart from all other warfare types. This has necessitated the development of purpose-specific weapon systems, in order to provide a satisfactory solution to the specialized problems of this type of warfare.

The Corner Shot 40 affords devastating firepower, pinpoint accuracy whilst "Around-the-Corner" allowing the operators to defeat vehicles, enemy emplacements, massive suppressive cover fire as well as a highly effective smoke screen.

This system is also available to police and other law enforcement agencies in 37mm.

Gizmag covered the CornerShot range last year, reflecting on the awesome firepower it offered at the same time as reducing the risk to the soldier. Background details and interview details with the system's inventor, Amos Golan, a former Israeli Anti-Terrorist Unit Commander, can be found in our initial article.

Corner Shot 40 Features

"Around the Corner" lightweight, breech-loading, single-shot 40 mm launcher. Day and night operational ability. Manual operation, single shot "pump" type action ejects the spent cartridge and enables the feeding of a new round. Video observation & sighting system with transmission capability. Verity interchangeable cameras. Laser and Infra red laser. Fires all 40mm grenades, less/non-lethal ammunition, irritant & tear gas projectiles. Ergonomically designed. Universal accessory rail. Folding stock.

Corner Shot 40 Technical data

Weight: 4.4 Kg / 9.5Lbs. Length: 900 mm / 35.4" (open stock) 730mm/28.7". (close stock). Rifling: 6 grooves, rh, 1 twist in 1.2192 m / 48". Muzzle velocity: 74.7 Mps / 245' Fps (M-406 grenade). Effective range for precision fire, single target: 150 meters. Effective range for area coverage using fragmentation munitions: 350 metres maximum.

Πηγή: Gizmag

Marine Special Operators Rely Heavily on Hand-Launched Drones

If every marine is a rifleman, then every marine special operator is an unmanned aircraft system pilot.

The newest component of U.S. Special Operations Command has quickly embraced drone technology, particularly the small hand-launched aircraft that weigh less than 20 pounds and fly at speeds under 100 knots.

“They are being used actively in theater by our guys. We’re having a lot of success with them,” said Jon “Blade” Hackett, unmanned aircraft systems program manager at Marine Corps Special Operations Command.

Every marine in the command learns how to fly the Raven B and the Wasp III, which are tossed up by MARSOC units to provide overhead coverage when larger systems like the Predator or Reaper are unavailable.

“We’re rapidly gaining experience and competencies and discovering what a great asset they are,” said Hackett, a former commanding officer of Marine Light-Attack Helicopter Squadron 269.

Though MARSOC comprises 2,000 marines, or 1 percent of the entire Marines Corps, it receives 25 percent of the service’s fleet of small UAS.

Both the Raven and Wasp are considered team assets. The Wasp is a small, light aircraft that an operator can stash in his backpack while on foot patrols. The Raven, on the other hand, is larger and must be transported in a vehicle or stationed at a forward operating base.

The Wasp’s quiet nature and small size make it ideal for covert surveillance missions. “If you saw one of these vehicles in the air, unless you knew it was a Wasp UAV, you’d think it was a bird,” said Hackett. But its size means that it is susceptible to turbulence and high winds. “If the weather’s not right, the Wasp isn’t going to fly,” he said.

The Raven is not as vulnerable to weather and winds, but it looks and sounds like a small airplane in the sky. There are ways to mitigate the motor noise to enable the plane to fly covert missions, Hackett added.

Each team deploys with a set of the two systems, which come with a number of vehicles and a ground control station. An operator could go downrange with one controller and fly multiple vehicles at the same time, said Hackett. But if troops wanted to conduct sustained operations with the aircraft tag-teaming for persistent surveillance, they require more than one station. Depending on the mission, they would receive an additional UAS system, or even a third one.

Though software makes it possible for an operator to fly a Raven solo, it is configured to fly with two operators at the controls. One functions as the pilot, the other acts as the mission operator who keeps track of the aircraft’s position and manipulates the payload.

“Even with Wasp, it’s better to have two operators than to just have one,” said Hackett. “All of our operators are trained to fly the Wasp as a single operator, but it’s much more effective to split up the duties.”

Normally the two operators sit next to each other. Before they launch the vehicle, they conduct mission planning and make sure the airspace is clear of other aircraft just as traditional pilots would for larger planes.

“There’s a certain amount of training overhead that these guys have to have before they can operate these systems. It’s not in the same league as the guy who’s flying Reaper halfway around the globe through clouds, airways, and navigating with manned aircraft. But it’s more than the weekend model airplane guy who’s just flying it casually over his grass field,” said Hackett. “It is definitely a skill, and a very perishable skill.”

Keeping operators trained is the command’s biggest challenge.

“We don’t have a dedicated UAS operator. All of these guys, they have a primary job. This is a collateral duty,” Hackett pointed out.

Marine special operators already have to juggle and maintain expertise in skills including parachute jumping, diving, breaching, surveillance and reconnaissance. On top of that, they now have to learn how to fly a small airplane.

To maintain their skills, an operator has to fly sorties every 60 days and pass written and oral tests. Then he’s evaluated annually. “He actually gets a check ride with a formal evaluator,” Hackett said. “All that is geared to make sure the operator is proficient, and still has the skills necessary to safely go out there and operate the vehicle.”

Some of the flight time can be done in simulators. But operators have to hit the training range and physically fly the aircraft.

Despite the training pressure on marine special operators, the UAS missions are expanding.
“When people think of a UAV, it’s the eye in the sky. I’m collecting video or taking pictures,” said Hackett. “We’re looking at a lot of different ways to use the real-time capability of the aircraft to affect other mission areas, to make them better,” he said.

In Afghanistan, marines are employing them beyond base and checkpoint security missions and using the systems to detect enemy mortars and rockets.

“Normally [the launchers] are on a timer, and sometimes they’re manned by someone who drops the mortar in the tube. So the UAV overhead can be used to look for the launch sites,” said Hackett. “If [enemies] hear the motor, it’s a deterrent. They know they’re being watched.”

That’s an effect that is not typically considered by special operators who often discount a system that can be heard and seen. “What we’re learning is that visible presence actually has a significant deterrent effect,” said Hackett. “It’s that psychological effect on Tommy Taliban out there shearing a goat. ‘There’s that buzz again. They’re watching me.’”

MARSOC is leading efforts to expand the small UAS mission into other areas, to include control of indirect fires and mobile target tracking.

Traditionally, when troops are shooting artillery or mortars, they have a spotter on the ground to see where rounds strike. If operators had one of these UAS overhead, they could attain coordinates on the targets. That would yield more accurate firing and faster adjustments on the fly, said Hackett.

The first remotely piloted drones were designed to spot naval gunfire, he pointed out, so the aircraft’s birthright is control of indirect fires. “This isn’t anything revolutionary. I think we just forgot we could do that, for a while. Now we’re rediscovering that great utility,” he said.

Sometimes marines do not want to expose their location by standing up and launching or recovering the UAS. The command is experimenting with a concept called remote launch and handoff, where the aircraft would be sent airborne elsewhere, flown over to the covert operators who would then take control and collect imagery from their hidden position.

“Flying these little guys is great, because you always have them. You always have control, so you always have some capability available, no matter what’s going on around you,” said Hackett.

As the Marine Corps at large evaluates current UAS in the inventory and charts their future direction, officials are developing a family of systems to include a range of small- to medium-sized aircraft.

“We’re remaining aligned with them now, because the systems they provide meet our needs,” said Hackett. If at some point, the service stops fielding the small “group 1” UAS or the current drones do not provide the capabilities that special operators need, then officials would look to U.S. Special Operations Command to field new aircraft to cover the gap, he added. “As of right now, there are no problems,” he said.

But officials are always on the lookout for technology improvements — for more range and endurance, greater speed and better payload in existing platforms. 

Πηγή